هر موضوع تازه ای را نخست، یک سر گرمی می دانیم. اندک اندک ، این تازگی از ذات هشیار ما میگذرد- و سپس به فراموشی سپرده می شود. با این وجود ، هر چه بیش تر فراموشش می کنیم ، بیش تر به درون ناهشیار ما رخنه می کند، و اندکی با آن چه پیش از آن بوده ایم ، تفاوت می کنیم.
هر چیز که یک بار برای ما زنده بوده باشد ، هرگز از دست نمی رود . بر روی این زمین ، برای هیچ چیز پایانی متصور نیست.
پس برای چه بکوشیم آغاز را درک کنیم؟
جبران خلیل جبران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر