عمه خانومم برام اینطور تعریف کردن: شنیده بودم که خیلی ها بر اثر لغزیدن نردبان، از بالای اون سقوط کردن و درنتیجه ی این حادثه ، یا دست و پایشان شکسته و یا بر اثر خونریزی مغزی جون شونو از دست دادن. من هم برای جلوگیری از این خطر ، به پای نردبان خودم کفش کردم! عمه خانوم گفتن چرا اینطوری نگام می کنی؟ تو هم برای اینکه محکم کاری کنی ، می تونی ، پایه های نردبان خودت رو توی یک جفت کفش کهنه کتانی فرو ببری و بندهای اون رو محکم ببندی. تخت این کفش ها که معمولا آج دار هست، به زمین می چسبه و از لغزیدن و سر خوردن نردبان جلوگیری می کنه.
عمه خانومم واقعا محشره!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر