زنجبیل ریشه ی گیاهی است بومی هندوستان و نواحی گرم چین و سایر مناطق گرمسیری. در آشپزی هندی و چینی و ژاپنی نقش نمایانی دارد، و از آنجا به آشپزی اروپایی هم وارد شده است. زنجبیل هندی درشت ونخودی رنگ است و زنجبیل چینی کوچک و سفید رنگ ، عطر آن هاهم اندکی تفاوت دارد. در ایران مصرف زنجبیل به اندکی در ترکیب ادویه و بعضی شیرینی ها منحصر بوده است. زنجبیل به دو شکل تازه و خشک در بازار عرضه می شود . زنجبیل خشک آن عطر و گزندگی زنجبیل تازه را ندارد. زنجبیل تازه را می توانید در یک کیسه ی نایلکس بگذارید و پس از خالی کردن هوای کیسه سر آن را گره بزنید و در فریزر نگه دارید. به این ترتیب زنجبیل چند ماه تازه می ماند و می توانید هر بار هنگام مصرف یک تکه از آن را ببرید و رنده کنید.
پرورش زنجبیل در خانه :
زنجبیل تازه را در گلدان می توان کاشت ، اگرچه این کار همیشه نتیجه نمی دهد. در اواسط بهار یک تکه زنجبیل تازه را ، که جوانه ی سالم رویش داشته باشد ، در خاک خوب بکارید و هر روز اندکی آب بدهید، در آخر تابستان چند قلم زنجبیل برمی دارید. در پاییز باید گلدان زنجبیل را به اتاق آفتاب رو یا گل خانه ببرید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر